INAY

Siya ang taong lubos kang kilala

Simula pagkabata’y siya ang kasama

Hindi maalis sa kanyang mga mata

Ang tuwang kanyang natamasa

Nang ika’y kanyang unang nasilayan

Hindi malaman ang kanyang nadama

Mga mata niya’y puno ng luha,

Luha na dahila’y ligaya

Sa araw at gabi sa iyo’y nakatingin

Ang bawat oras ay sa iyo nakabaling

Siya’y hindi napapagod sa pag-aaruga

Walang kasing tulad ang kanyang pagkalinga

Pilit kang minulat sa tama

At pilit kang inunawa

Lahat ng payo’y sa iyo ibinigay

Upang sa iyong paglaki ay maging matagumpay